"Een einde is nooit een eind zoals vaak gedacht wordt over eindigheid. Oneindigheid en eindigheid zijn twee woorden die onlosmaken met elkaar zijn
verbonden en hetzelfde uitdrukken, namelijk beweging. En dat is waar het om gaat in het leven, beweging. Beweging kan er alleen zijn als het stroomt, maar wat is die 'het' dan? Natuurlijk, 'het' gaat over energie, maar dat is een te gemakkelijk antwoord.
Wat stroomt er dan? Wat stroom er dan zoals water? Water is altijd in beweging, altijd naar het punt van minste weerstand. ALTIJD! En je weet wat er gebeurt als water echt stil staat. Dan gaat het dood, dan sterft de beweging en de kracht. Het leven verdwijnt, ook al kan er nieuw leven op ontstaan. Het is dan geen nieuw leven die uit een beweging voortkomt, maar uit een stilstand van de stroom van het leven en niet uit de stroom van het leven. Het leven verdwijnt, beetje bij beetje. Tot op zekere hoogte is dit proces omkeerbaar, totdat een punt van geen ommekeer meer mogelijk is.
Je kunt alleen meebewegen 'in the flow' als je meebeweegt. Dan ervaar je flow, het NU, het LEVEN. Flow kent geen woorden, alleen de ervaring van het 'weten', de ervaring van het leven.
Een einde is nooit zo eindig als gedacht. Een einde is alleen maar een denkbeeld dat een beweging stopt. Een denkbeeld van weerstand, voortkomende uit de innerlijke weerstand, als een projectie en product van angst. FLOW = FLOW.
Als einde ook een begin is, waar is dan het beginpunt, het begin van het einde en het einde van het begin? Waar ligt dit punt? Precies, daar waar jij denkt en daarmee creëer je een eigen illusie. Alleen in de wereld van dualiteit bestaat begin en einde, daar buiten bestaat beweging, stroming en flow. Kun je vanuit dit besef flow én eenheid ervaren in de dimensie van dualiteit?
