Angst, een goede raadgever of toch niet

Angst kan heel reëel lijken, beklemmend voelen en een 'ervan weg' vluchtreactie oproepen.

Soms lijkt dat de - op dat moment - beste keuze, maar is dat ook zo voor de lange termijn. Of is het meer helend om die angst, zodra je er aan toe bent, aan te durven kijken en te omarmen? Of is de keuze gerechtvaardigd om slachtoffer van de ervaring en een gevangene van de angst te blijven? Ik benadruk dat met de angst in deze blog een emotionele angst (*) wordt bedoeld.

Een decennium geleden werd ik - tot mijn verbazing - ineens met de herinnering aan een 'doodsangst' uit mijn jeugd en een ervaring uit mijn beroepsleven geconfronteerd. Nieuwsgierig geworden naar een diepere betekenis channelde ik de er volgende woorden over:

Doodsangst, faalangst, angst, eigenlijk is het allemaal hetzelfde. In je denken wil je onderscheidt maken om zo voor jezelf gradaties aan te brengen waardoor je eigen angst nooit zo alomvattend is. Er is altijd een angst die ‘intenser’ is, die bedreigender is. Maar waarvoor eigenlijk? Wat bedreigt angst? Waardoor wordt angst bedreigd? Je denkt je leven wat een synoniem is voor ‘verlies’. In essentie gaat angst over verlies, om iets kwijt te raken waaraan je gehecht bent. Althans, waaraan je denkt gehecht te zijn.

Maar hoe ontstaat angst dan? Angst ontstaat uit contact met jezelf. Uit contact met jezelf wordt je overlevingsinstinct geactiveerd, je kent dit als ‘fight or fight’! Meer is het eigenlijk niet en je had dit al kunnen weten, immers, daar waar angst is, is geen vertrouwen. En daar waar vertrouwen is, is geen plaats voor angst. Angst ontstaat dus in afwezigheid van vertrouwen, dus als je uit contact bent met jezelf.

Tegelijkertijd is angst een groei-impuls! Alleen is het overlevingsmechanisme vaak zo krachtig dat dit niet zo wordt ervaren. Zeker niet als je in je Ziel ook nog eens angst gerelateerde ervaringen meedraagt.

De vraag ‘hoe ontstaat angst’ is feitelijk een foutieve vraag. Een betere vraag is, waardoor ben je je vertrouwen verloren en kwijtgeraakt? Dat kan alleen in interactie met anderen. Stel je voor, je handelt in vertrouwen en er zijn geen anderen. Dan is er geen graadmeter, dan is er geen goed of fout. Dan is er alleen maar ‘is’. Je merkt nu aan je eigen denken dat je dit moeilijk kunt aanvaarden. En toch Marcel, laat je niet afleiden door wat je denkt. Bedenk niet te veel.

In interactie met anderen kom je er namelijk achter wat de gevolgen van je keuzes zijn. Precies, de aarde kent enkele wetten waaraan voldaan dient te worden en één wet is de wet van de vrije wil. Die wet geeft je de ruimte om te ervaren. Je kunt in feite doen wat je wilt en voor elke daad draag je de verantwoordelijkheid. Even terug, door reacties van anderen word je jezelf bewust wat je daad teweeg heeft gebracht. Of het nu klopt of niet, de reactie van anderen brengt iets teweeg bij jezelf.

Daardoor ga je denken over je actie en er een betekenis aan geven. Veelal een betekenis met het karakter ‘goed’ of ‘fout’. En daardoor verlies je vertrouwen en creëer je dualiteit. Nu snap je ook dat het Adam en Eva verhaal niet klopt, net zomin als de evolutie van Darwin. De ene is een spiritueel vertaalde interpretatie waarin het principe van scheppen en creëren uit verband wordt getrokken en de ander is een ‘nu snap ik het met mijn denken’ verklaring. Alleen maar om de waarheid niet toe te laten, omdat daarmee de eigen macht wordt ondermijnd. Terwijl het werkelijke scheppingsverhaal de kracht van de mensheid aangeeft.

De aarde is gecreëerd als een ervaringsplaats, een experiment zoals sommigen zeggen

Even terug naar je doodsangst. Je denkt het zo gevoeld te hebben, alleen maar om het voor jezelf te kunnen begrijpen. En het gekke is, als je dit label erop plakt, verandert het gevoel. Het intensiveert en daarmee neem je eigenlijk afstand van datgene waarvan je jezelf bewust werd. Een angst getriggerd door een krappe ruimte. Een ruimte die het ademen lijkt te bemoeilijken, een ruimte met weinig bewegingsvrijheid, een ruimte die donker is, een ruimte die door anderen afgesloten zou kunnen worden. Dat je er angstzweet van krijgt is begrijpelijk, maar dat is ook een gevolg van die angst die geraakt wordt. Daarom heet ook angstzweet. Die angst zit er al, die draag je al en die kwam je ook in je geboorte en geboortekanaal tegen. De angst niet te voldoen! Ook weer zo’n label, zo’n oordeel. In de ogen van GOD (**) voldoe je, alleen in de ogen van jezelf niet, alleen maar vanwege interactie met anderen. In de ogen van GOD (**) is hetzelfde als met de ogen van jezelf en als je kijkt met de ogen van je Zelf is er vertrouwen en kan er geen angst zijn.

Jouw angst werd getriggerd door krappe ruimten, alleen maar om je op die manier tot inzicht te brengen. Een inzicht wat nu in deze fase van je leven van toepassing is. Eerdere ervaringen zijn de herinneringen voor dit moment. Zo creëer je mede je eigen leven en toekomst. Juist, al die beknellende eigenschappen hebben te maken met vrijheid en vrije wil.

Om dit te begrijpen is het belangrijk om ‘vrijheid’ te begrijpen. Vrijheid, je hoort er veel over, maar waar gaat vrijheid over? Gaat het over onbeperkt kunnen bewegen en kunnen doen wat je wilt?? Als je deze vraag omkeert en je zegt, als ik me niet vrij kan bewegen en niet kan doen wat ik wil, ben ik dan nog wel vrij? Het voor de hand liggende antwoord is ‘nee’. Begrijpelijk, vanuit menselijk oogpunt gezien is dit een realiteit.

Je had het pas over Nelson Mandela, die 23 jaar gevangen heeft gezeten. Dat wil zeggen, opgesloten in een gevangenis. Was hij daarvoor of daarna wel vrij? Allemaal vragen die vele antwoorden opleveren. Het is maar net hoe je het bekijkt en wie je het vraagt.

Vrijheid gaat over het vermogen een vrije geest te zijn. Het gevoel niet vrij te zijn is angst gerelateerd. Het klinkt hard, maar als je erover nadenkt snap je dit. Immers, waar gebrek aan vertrouwen is, heerst angst. Waar vertrouwen is, heerst het vermogen van de vrije geest. Onder alle omstandigheden. Er is dan verbinding met het Zelf en begrip voor de levenservaring. Het vertrouwen dat alles is zoals het bedoeld is te zijn! Het vertrouwen dat je om die reden elke ervaring zelf creëert en hebt gecreëerd.

(*) Ik maak onderscheid tussen emotionele en instinctieve en intuïtieve angst. Instinctieve angst is voor mij een signaal van fysiek gevaar, terwijl intuïtieve angst meer een signaal is van een al dan niet passende keuze op mijn levenspad. De angst in deze blog is gebaseerd op emoties en zijn over het algemeen irreëel, maar voelen reëel en beklemmend.

(**) GOD; spirit, bron, source, bewustzijn, voorzienigheid, al dat is, creatie, liefde, scheppingskracht