Theorie van Darwin, verhaal uit de Bijbel, of?
Over de evolutieleer van Darwin en het scheppingsverhaal uit de Bijbel zijn interessante dingen te zeggen.
Een hele tijd geleden kreeg ik via automatisch schrijven informatie over evolutie. Tijdens het schrijven kwam een vraag in mij op “Wat is te zeggen over de evolutieleer van Darwin en het scheppingsverhaal uit de bijbel?”. Hierop kreeg ik een duidelijk en verhelderend antwoord.
De evolutieleer van Darwin is ten dele waar en aantal zaken zijn onjuist. Dat is ook logisch te begrijpen en past ook helemaal binnen de vrijheid van denken en handelen en de wet van harmonie. De gecreëerde mens heeft een verklaring gegeven voor zijn eigen ontstaan waarbij de uitgangspunten zijn gebaseerd op de op dat moment aanvaarde levensovertuigingen. Deze overtuigingen vloeien voort uit het bewustzijn van dat moment en die leiden in dit geval tot de evolutietheorie van Darwin, die op dat moment een juiste theorie zou kunnen zijn.
Het scheppingsverhaal uit de bijbel is gebaseerd op andere levensovertuigingen, maar ook dit verhaal is ten dele juist. Wat correct is, is het benoemen van de scheppende of creëerende kracht van het universum, dat wat jullie God noemen. Zie je dat er meer opvattingen zijn over het ontstaan en het waarom van jullie dimensie. En allemaal zijn ze waar en ook weer niet waar.
De vrijheid van denken betekent ook dat geldende opvattingen niet zomaar overgenomen hoeven te worden. Ook hierin ligt de vrijheid van denken en handelen. De vrijheid om ze over te nemen, te beschouwen of naast je neer te leggen. De theorie van Darwin komt sterk voort uit het denken en vooral de logica in het denken. Elke denkstap dient dus logisch te zijn, en dat is in jullie wereld geworden tot waarneembaar en aantoonbaar. In het Bijbelverhaal is geloof belangrijk en waar het misging is dat dit geloof is vertaald naar levensopvattingen en leefregels die zijn opgelegd. Anderen is hiermee de vrijheid van denken en handelen ontnomen en daarmee ook de vrijheid om zelf tot opvattingen te komen. Vrijheid van denken betekent ook denken voorbij de aanvaarde opvattingen en regels. Vrijheid van denken betekent dat je niemand jouw denken oplegt en de ander de vrijheid gunt om zelf na te denken en tot een mening te komen. Het verschil zit ‘em erin of iemand er voor kiest na nagedacht te hebben, om een opvatting over te nemen, of dat de opvatting van de ander zonder nadenken wordt overgenomen. En hier komt ook de vrijheid van handelen kijken. Kiest iemand ervoor om zomaar een opvatting over te nemen of wordt iemand geforceerd tot deze overname.
In elke religieuze stroming of wetenschappelijke stroming staat de vrijheid van denken en handelen nooit ter discussie. Hierop zondigen betekent dat iemand chaos creëert in plaats van harmonie en daarvan zelf de gevolgen draagt. Het wordt interessant als je deze opvattingen combineert, enerzijds die onnoemelijke bron van creërende energie waarmee jullie dimensie is gecreëerd en ontstaan, en anderzijds hoe de mens zich heeft ontwikkeld vanaf de eerste mens.
Opvallend is dat zowel in de theorie van Darwin als in de religieuze stromingen de scheppende en creërende kracht van het universum achterwege blijven.