De relatie tussen Kernwond & Roeping

In de levende wijsheid van de Gene Keys wordt onder andere gesproken over een core wound, een kernwond.

Deze positie wordt zowel Core als Vocation of roeping genoemd, de ene in de Open your Heart sequence, de andere in de Liberate your prosperity sequence. Er bestaat klaarblijkelijk een relatie tussen deze twee begrippen. Ik heb er bewust nog niets over gelezen, omdat ik benieuwd ben wat het Totale Zelf er over te zeggen heeft.

Wat is er te zeggen over het begrip kernwond?

Hier is heel veel over te zeggen, behalve dat wat jij wilt horen. Je wilt graag weten wat jouw kernwond is, maar dat is niet zomaar om cadeau te krijgen. Je weet waarom! Het proces om met je kernwond aan de slag te gaan is essentieel om deze wond te helen. Precies, het proces van contemplatie (*), waarbij er meerdere invalshoeken en zienswijzen zijn om vanuit te contempleren. Allemaal facetjes om je kernwond in beeld te krijgen en tot de kern door te dringen. De Gene Keys is een insteek, een hele interessante, maar pin je er niet op vast. Dat is ook contemplatie, het kunnen laten en loslaten.

Het is ook totaal oninteressant om het verhaal achter je kernwond te willen achterhalen en te willen begrijpen. Totaal oninteressant omdat het niet te duiden is. Het is niet te vangen in één woord, het kent niet één grondoorzaak, maar eigenlijk altijd een reeks van gebeurtenissen. Wel zou je kunnen zeggen dat het vaak te maken heeft met een centraal thema, maar daar heb je eigenlijk ook niet zoveel aan als je wil be-grijpen. Dat is te algemeen.

Omgekeerd kun je ook kijken naar de licht-kant. Je herinnert je de uitspraak:

Dat is precies waar het over gaat. Als je het woord kernwond opsplitst in kern en wond, krijg je al een ander perspectief. Een opgelopen wond in de kern, je kern en dat is de kern. Leuk hé, om zo met woorden te spelen. Hier moet wel bij opgemerkt worden dat je wezenlijke kern nooit verwond kan worden of gewond kan raken. Kernwond is echt te beschouwen vanuit Zielsperspectief. Als mens heb je die wond opgedaan en als mens kun je die wond ongedaan maken, helen. Dit doe je door stapje voor stapje af te dalen in jezelf, totdat je uiteindelijk uitkomt in de kern. Daar ontmoet je jezelf en je Ziel, daar zijn dit geen twee op zichzelf staande entiteiten in de zin van bestaansvormen. In de kern zijn die twee één, daar vloeit het samen. Het is je Ziel die die pijn van de kernwond draagt die je als mens mag uitwerken.

De reden dat je het je roeping kan noemen, is omdat dit een aspect is van je incarnatie. Veelal wordt er hoogdravend gedaan over ‘je roeping’, ook jij deed dit. Je begrijpt nu dat dit gedrag je eigenlijk laat zien dat je de andere kant op moet kijken. Niet in de zin van wegkijken, maar in de zin van naar de onderliggende motivatie waarom je jouw roeping zo speciaal maakt en er te veel op blindstaarde. Dit gedrag is ook goed te begrijpen. Ergens voel je dat je niet bent die je wezenlijk bent. Door zo op je roeping te focussen, ga je voorbij aan je roeping. Wat je eigenlijk deed is de pijn maskeren. Je bewoog als het ware weg van je kernwond in plaats van ernaartoe te bewegen. Vandaar de geleidelijkheid en het stapje voor stapje ernaartoe geleid worden door je te laten leiden.

Als je je roeping beschouwt als:

‘je bestemming, diegene die je bedoeld bent te zijn' 

krijg je weer een ander perspectief. Het gaat dus wel over wat je hier te doen hebt, zonder het groot te maken. Je zou kunnen zeggen dat je door je te richten op je kernwond, je hier gehoor en gevolg aan geeft. Door naar binnen te keren, doe je jezelf een plezier en heb je effect op de omgeving en dat is héél anders dan primair gefocust te zijn op de buitenwereld.

Om te kunnen contempleren moet er ook iets zijn om op te contempleren. Je kunt ernaar op zoek gaan en je kunt de voeding hiertoe op je pad laten komen. Vanuit je kernwond trek je de benodigde ervaringen aan. Telkens als je je geraakt voelt, word je als het ware uitgenodigd om met je aandacht naar binnen te keren.

Vaak is het een onderliggende angst die jou juist wil beschermen, waarop je getriggerd wordt; de grondoorzaak van de trigger.

(*) Contempleren; een proces van aandachtig innerlijk beschouwen, o.a. door toelaten, accepteren en omarmen van wat NU is.