De bedoeling van mijn tweede herseninfarct
Wonderlijke synchroniciteit tussen mijn beide herseninfarcten en mijn pad der bestemming.
Zes weken na mijn eerste herseninfarct kreeg ik een tweede herseninfarct. Ik vroeg de Engel van de Spirituele Psychologie om nadere uitleg en die kreeg ik.
Eerder schreef je over mijn eerste herseninfarct en over de werking van de hersenen begrijpen. Is dat iets waar ik mij in moet verdiepen en wat kun je nu over die werking zeggen?
Je hoeft niet de werking van de hersenen te begrijpen, dat is te complex en je hebt het niet nodig. Ik schreef dat alleen om duidelijk te maken dat een herseninfarct complexer is dan jullie neurologen inzien. Om die complexiteit te begrijpen is het zaak om de werking van de hersenen te begrijpen. Je hebt toch ook boeken waarin al een andere zienswijze beschreven staat. Dat geeft al aan dat er meer te begrijpen valt dan alleen het fysieke stukje. Voor jou was het belangrijk te weten dat je van een denkstroom op een gevoelsstroom moest gezet worden.
Je tweede herseninfarct was hierbij noodzakelijk, omdat je anders in een neurologisch energetische onbalans zou blijven. Dan zou je makkelijker je oude leven weer kunnen oppakken, zoals je ook al vrij snel deed na je eerste herseninfarct. Dat verwachtten wij eigenlijk al, maar we hebben de vrije wil te respecteren. Door je tweede herseninfarct kun je niet meer terug naar wat daarvoor was. Dit klinkt heel absoluut en is het ook, het gaat verder dan niet meer weten wat je daarvoor precies in je werk deed. Je merkte dat het die ene keer al moeizamer ging en na de tweede herseninfarct, is het weg. Of zoals je zelf zegt, gewist. Het is niet gewist, maar niet meer als zodanig toegankelijk. Alleen dat wat je nog moet weten en nodig hebt, is nog toegankelijk. Maar dan niet meer actief en via het verstand bereikbaar. Ja, precies, ingevingen. Dat is ook leiderschap, je laten leiden, bijvoorbeeld door ingevingen.
Je wilt nog iets weten over wat jullie NAH [Niet Aangeboren Hersenletsel] noemen.
Dat is een onjuiste benaming, al begrijp ik die wel vanuit het oogpunt van jullie neurologen. Het is namelijk geen letsel. Niets gebeurt zo maar, alles heeft een bedoeling, al is die bedoeling soms onduidelijk of blijft die lang onduidelijk. Ook het Niet Aangeboren is onjuist.
Wordt iemand geboren met anders functionerende hersenen dan eigenlijk verwacht, dan is dat de bedoeling voor de persoon. Dit zie je bijvoorbeeld bij wat jullie autisme noemen.
Verandert het functioneren van de hersenen na een ingrijpende gebeurtenis, dan is ook dat de bedoeling. Dat zag je bij jou. Voor ieder mens is dit anders, in die zin dat het voor ieder mens die dit treft het een eigen unieke betekenis en bedoeling heeft. Daar hoef jij niks mee Marcel, dat is ook waarom je je niet hoeft te verdiepen in de werking van de hersenen.
Ik merk dat je dit toch nog lastig vindt om volledig toe te laten. Ja, je zou van letsel kunnen spreken als er een fysieke beschadiging heeft plaatsgehad.
Neurologisch letsel bestaat eigenlijk niet, daarvoor moeten jullie de werking van de hersenen begrijpen en daar hebben we het over gehad.
Ja, je brein werkt nu anders. Je verstand doet minder mee.
Hoe anders? Daar antwoord ik nu even kort op. Je brein werkt nu anders, omdat het op een andere manier informatie verwerkt. Juist ja, die sensor te midden van de levendigheid en dat is dus ook niet zomaar. Ook hier ligt een bedoeling achter. Al die signalen dienen een functie, namelijk onderscheidingsvermogen. Maar dan niet tussen hart en hoofd van jezelf, maar tussen hart en hoofd van anderen. Je merkt al dat je gevoelig bent voor onoprechtheid en onechtheid en dit zal zich uitbreiden. En, het zijn triggers om bij jezelf te blijven, te leren blijven. Je merkt toch duidelijke verschillen van voor de herseninfarcten?
Het is ook anders omdat je op een andere manier informatie verwerkt, maar dan in de zin van verbindingen leggen. Pas wel op dat je voorzichtig bent met conclusies, blijf die zien als mogelijkheden. Dan blijft het stromen en in beweging in plaats van dat je het vastzet. Ook dit herken je en doe je al veel minder.
Had dit ook anders gekund dan met een eerste en een tweede herseninfarct?
Het kan altijd anders, dat is nou eenmaal inherent aan de vrije wil. Elk mens heeft altijd een vrije keus, ook al lijkt dat niet zo. Jij hebt jouw keuzes gemaakt, maar omdat je te ver afweek van je pad der bestemming zoals jij dat zo mooi noemt, reageerde jouw energiesysteem en dus je lichaam daarop. Op zo’n manier dat je kon achterhalen waar je van je pad bent afgeweken, opdat je bewust wordt en andere keuzes kunt maken. Dit klinkt misschien allemaal wat cryptisch, maar het tegendeel is waar.
Het wordt begrijpbaar zodra je voorbij je denken en je verstand durft te kijken en te voelen. Jij en jullie hebben een sterke neiging dingen die je hebt bedacht, vast te zetten als waarheid, als kloppend. Het kunnen overtuigingen worden of zelfs zeer sterke overtuigingen, waar niet meer aan getornd kan worden. Maar voelt het in je hart ook kloppend? Klopt het met je pad der bestemming? Jij moest op een ander spoor, een spoor dat in je DNA is gecodeerd.