Skip to main content

Perspectieven die mijn genezing hebben bevorderd

Verschillende perspectieven op mijn ziekteproces hebben mijn herstel- en genezingsproces bevorderd.

In deze inspiratieblog vind je een aantal korte blogs die ik voor het gemak even bij elkaar heb gezet. Deze blogs schreef ik naar aanleiding van mijn doorgemaakte ziekteproces. Ze gaan niet over ziek-zijn, het ziektebeeld, medicijnen, behandelingen, medische vragen of medisch advies. Ze gaan over wat mij heeft geholpen in dit herstel- en genezingsproces. Naast een autonome mindset en een dosis veerkracht en doorzettingsvermogen waren dit allerlei andere perspectieven die helpend waren om dit proces door te komen. Tegelijkertijd heeft het mijn zelfinzicht en zelfbewustzijn verruimd.

Ik benadruk dat ik deel vanuit mijn perspectieven, ervaringen en expertise. Zodra iets je aanspreekt, neem niets zomaar aan. Onderzoek indien wenselijk zelf wat voor jou klopt/kloppend voelt. 

Klik op de gewenste titel om naar die blog te gaan. Je kunt natuurlijk ook alle blogs lezen.

  1. In het kort hoe het begon
  2. Enkele inspiratiebronnen
  3. Schaduwwerk en bewustwording
  4. Schaduwwerk en erkenning
  5. Pech, toeval of .....?
  6. Het effect van woorden
  7. Relatie psyche - ziektebeeld
  8. AL Amyloïdose en voorkeursorgaan
  9. Spreekwoorden
  10. Systemen
  11. Ongeneeslijk en geneeslijk tegelijkertijd
  12. De E van Energiewerk
  13. Gezien - Gehoord - Gesteund
  14. Voorbereiding op de chemo
  15. Angst voor de dood of angst voor het leven 1#2
  16. Angst voor de dood of angst voor het leven 2#2
  17. Heeft ziekte een verborgen boodschap, een bedoeling?
  18. New German Medicine®
  19. Diamant
  20. Tot Slot

- - - - - - 

#01 In het kort hoe het begon

Na 2 herseninfarcten binnen 6 weken, kreeg ik begin 2018 de diagnose cardiale AL Amyloïdose met een levensverwachting van 1,5 jaar. Dit was een shockmoment. Amyloïdose staat ook wel bekend als een stapelings- en systeemziekte.

Na een intensieve immuno- en chemokuur, waar ik soepel doorheen ben gekomen, zijn mijn bloedwaarden en hartconditie goed. Mijn lichaam heeft de de 'schade' aan het hart zo goed als hersteld. Op mijn initiatief heb ik met de cardioloog en de hematoloog afgesproken om vanaf 2023 één keer per jaar een gezamenlijke controle (bloed, ecg en echo) te doen.

Ik ben ben ervan overtuigd dat ik met mijn instelling en mindset invloed heb gehad op hoe ik dit proces heb doorgemaakt. Ik geloof namelijk dat deze 'ziekte' mij iets wil duidelijk maken en ik geloof niet dat dit mij zomaar overkomt. Verschillende bronnen hebben mij interessante invalshoeken gebracht. Deze deel ik met deze inspiratieblog. Raak je geïnspireerd, neem dan niets aan, onderzoek indien wenselijk zelf wat voor jou klopt/kloppend voelt. Je blijft immers zelf verantwoordelijk voor jouw leven. >> Top

#02 Enkele inspiratiebronnen

Met de volgende bronnen heb ik mijn toch al andere perspectief op ziekte, ziek-zijn en ziektebeelden verder verruimd:

  1. “Eindeloos bewustzijn”, Pim van Lommel
  2. “De biologie van de overtuiging, hoe je gedachten je leven bepalen”, een internationale bestseller van celbioloog Dr. Bruce Lipton
  3. “De zin van ziek-zijn”, Thorwald Dethlefsen / Rüdiger Dahlke
  4. “Ziekte als symbool; handboek psychosomatiek”, Rüdiger Dahlke
  5. “U kunt meer dan u denkt”, Hans Moolenburgh Sr.
  6. “Zielsoorzaken van ziekte”, Björn Eybl 
  7. "De Sleutel tot Zelf-Bevrijding: Encyclopedie van de psychosomatiek, psychologische kernoorsprong en kernoplossing van 1300 ziekten en andere verschijnselen", Christiane Beerlandt
  8. "De Emotie Encyclopedie", Vera Helleman

In de kern ga ik ervan uit dat dit ziektebeeld mij iets wil(de) duidelijk maken en deze zienswijze heeft mij veel bewustwording gebracht en zelfinzicht gegeven. >> Top

#03 Schaduwwerk en bewustwording

Recent kwam ik op de website van het 3E gezondheidscentrum voor holistische therapieën. Vooral de E van Energiewerk (ik noem dit innerlijk werk of schaduwwerk) spreekt mij enorm aan. Kort gezegd geeft schaduwwerk inzicht in die stukken van mezelf die ik niet wilde of kon zien.; datgene waar ik mij niet van bewust was. Daar ligt nl mijn invloed op hoe ik het ziek-zijn-proces doormaakte als ook op mijn genezing. AL Amyloïdose staat ook bekend als een systeem- en stapelingsziekte. Als ik aan het woord kanker van plasmacelkanker denk, krijg ik al snel een beeld van woekeren.

Dit heb ik vertaald in vragen aan mijzelf, “wat heb ik allemaal gestapeld in mijn leven” en “wat heb ik allemaal laten woekeren in mijn leven”. Deze vragen opende deurtjes in mij waarachter voor mij confronterende doch waardevolle inzichten lagen te wachten om gezien en erkend te worden en aandacht te krijgen. Voor mij was destijds de belangrijkste bewustwording dat ik mijn gevoel niet uitte, niet durfde te uiten. Ik stapelde mijn emoties met als gevolg dat deze een eigen leven gingen leiden (woekeren) en ik mij zelf in de dramadriehoek gevangen hield (lijden). Door deze bewustwording heb ik de keuze gemaakt dit anders te gaan doen, nl door verantwoordelijkheid voor mijn leven (emoties, gedrag e.d.) te gaan nemen. De rollen uit de groeidriehoek gaven hierbij ook interessante perspectieven tot meer innerlijk leiderschap. Ik snap ook heel goed dat dit geen causaal verband aantoont m.b.t. AL Amyloïdose. Wat voor mij telt is dat dit voor mij waardevol was om enkele onbewuste patronen, gewoonten en gedragingen die niet echt steunend zijn, te ontmaskeren en te erkennen. En ik kreeg meer inzicht in mijn zelfbeeld. >> Top

#04 Schaduwwerk en erkenning

Erkenning is ook zo’n sleutelwoord voor mij. Via via kwam ik op het spoor van een wetenschappelijk onderbouwde theorie die een relatie beschrijft tussen thema’s in de psyche en ziektebeelden. Zonder daar nu diep op in te gaan, werd mij een relatie duidelijk tussen de cardiale AL Amyloïdose en eigenwaarde-issues. Deze eigenwaarde issues gaan o.a. over zelfdevaluatie, zelfafwijzing en zelfafkeuring. BOING, die kwam heftig binnen en legde onbewuste overtuigingen bloot ‘ik ben niet goed genoeg’, ‘ik voldoe niet’, …… met als gevolg gedrag om het tegenovergestelde te bewijzen.

Om dit te doorbreken moest ik nog meer schaduwwerk doen, om dat van mezelf wat ik niet wil of kon zien, onder ogen te komen. Omdat ik van nature nieuwsgierig ben hoe dit soort processen verlopen en introspectie mij niet vreemd is, ging ik het proces aan om bewust te worden van het ongeziene in mij dat gezien en gehoord (erkend) wil worden. De volgende vragen aan mij waren en zijn hierbij nog steeds helpend.

  1. Wat is het in mij dat ik aansla op iets buiten mij?
  2. Wat is het in mij dat ik dit soort situaties aantrek/blijf aantrekken?

Zo werd mij ook duidelijk dat als ik mij afgewezen voelde, ik mijzelf afwijs. De pijn die dit met zich meebrengt vraagt, nee, schreeuwt “STOP DAARMEE”. Vera Helleman schrijft daar in haar Emotie encyclopedie het volgende over: ‘Afwijzing wil jou zeggen dat jij degene bent waar de bron van geluk ligt’.

Voorheen voelde ik mij snel aangesproken/geraakt en dikwijls voelde ik mij gekwetst. Vera schrijft daarover: ‘Geraakt zijn vertelt je dat je hart tot jou spreekt: ga het proces aan en vind een nieuw volwassener evenwicht’. En ‘Je gekwetst voelen wijst jou erop dat je nog kwetsbaar bent in dit thema en vraagt jou hier sterker in te gaan staan’.

Voor mij zijn dit eigenwaarde-issues, die mij uitnodigen om trouw aan mijn wezenlijke zelf te zijn. Kortom, ik heb dit soort heftige en intense emoties leren zien als de sleutel tot een meer evenwichtiger leven. Zo ben ik gegroeid en groeiende in eigenwaarde, mildheid en zelfliefde. >> Top

#05 Pech, toeval of .....?

Een hematoloog zei "Marcel, je hebt gewoon pech". Ik geloof niet in pech of soortgelijke bewoordingen die bij dit ziektebeeld vaak gebruikt worden. Als ik daarin mee zou gaan en dat zou gaan leven, dan zou ik de verantwoordelijkheid voor mijn leven en mijn invloed op het verloop weggeven, dan zou ik in een slachtofferrol blijven hangen.

Dit ziektebeeld ben ik gaan beschouwen als een impuls tot een transformatieproces. Ik ben ervan uitgegaan dat dit ziektebeeld met een bedoeling zich aandiende in mijn leven en daar begon de speurtocht naar inzichten en antwoorden. Meerdere informatiebronnen beschrijven een relatie tussen een ziektebeeld en (thema's van) de psyche, waar zowel bewuste als onbewuste processen zich afspelen. En daar ligt een gebied van invloed, om bewust(er) te worden van wat er zich onbewust – in de psyche – afspeelt.

Onbewuste gedachten en overtuigingen kunnen een ondersteunend of ondermijnend karakter hebben. Die laatste laat zien waar bewustwording en groei in bewustzijn is mogelijk is. Hoe? Bijvoorbeeld door innerlijk – schaduw – werk, bijv. introspectie via emoties en geraaktheid. Emoties die als negatief bestempeld kunnen worden, zijn ook te zien als feedback op wat je voor waar bent gaan aannemen en geloven (over jezelf) wat dus niet klopt met wie je in wezen bent. Door het gaan begrijpen en ervaren van het mechanismen van emoties en overtuigingen ben ik mij bewust(er) geworden van mijzelf en mijn innerlijk leiderschap en invloed.

Invloed op het verloop van zo’n ziekteproces bestaat voor mij uit invloed op meerdere pijlers. Om er een paar kort te noemen:

  • opvattingen en benaderingen t.a.v. ziekte, het ziektebeeld en genezing, er zijn andere zienswijzen.
  • taalbewustheid en invloed van woorden, woorden zijn erg krachtig.
  • autonome mindset, denk ik zelf na of ga ik klakkeloos mee in wat mijn mind mij wil laten geloven en in wat mij verteld wordt?
  • emoties en eigenwaarde, voel ik mij oké, mag ik er zijn, doe ik ertoe?
  • lichaamsbewustzijn, wat gebeurt er in mijn lijf en herken ik dit in mijn leven? Wat vertelt het lichaam?
  • identiteit en zelfbeeld, wie ben ik en hoe zie ik mijzelf. Ben ik Ziel of lichaam? Zie ik mijzelf als patiënt, de ziekte of als slachtoffer die het leven overkomt of als iemand in ont-wikkeling?
  • innerlijk werk, kwetsbaar durven zijn is een uiting van zelfrespect. Heb ik angst voor de dood of angst voor het leven?
  • interactie en grenzen, voel ik mij gezien, gehoord en gesteund? Wat voelt kloppend voor mij? Wat past nog bij mij?

Dit transformatieproces heeft mij – als mens – veel gebracht en daar ben ik blij om. >> Top

#06 Het effect van woorden

Begin 2018 kreeg ik de diagnose cardiale AL Amyloïdose, een zeldzame progressieve levensbedreigende ziekte. Gevolgd door de opmerking “u heeft nog 1-1,5 jaar te leven als we niet behandelen”. Toen brak ik …… en ook in tranen uit. Deze diagnose-mededeling kwam binnen als een mokerslag. Een enorme shock die bij mij bestaansangst en doodsangst triggerde. Gelukkig vond ik een kracht in mij, waardoor ik mij kon herpakken. Klaarblijkelijk werden er thema’s geraakt waarmee ik ‘iets mag/moet’.

Tijdens het bespreken van het behandelplan was ik voldoende helder en opmerkzaam. Op het moment dat de internist/hematoloog zei “Je zult niet van de AL Amyloïdose genezen, je zult er op termijn aan bezwijken“, had ik zoiets van “o ja, is dat zo?”. Die statement kon niet worden onderbouwd door die arts anders dan met historische data, tabellen en statistieken. Als ik dit omdraai dan kon die arts geen ‘garantie’ geven dat die uitspraak klopt, het kan dus ook anders gaan/zijn. Hee! Klaarblijkelijk heb ik dus invloed op het verloop en hoe ik ermee omga.

Andere uitspraken die gedaan zijn:

  • “Je hart is ziek”.
  • “Je krijgt een zware chemokuur en je zult daarvan erg ziek zijn”.
  • “Het duurt snel één tot twee jaar voor je je weer een beetje mens voelt”.
  • “Je blijft de rest van je leven onder controle”.

Het risico van dit soort ‘absolute’ uitspraken is dat ze onbewust voor waar aangenomen worden en dat ze geleefd gaan worden.

"Een mens lijdt dikwijls 't meest door 't lijden dat hij vreest".

Als zoiets gezegd wordt, kan ik een aantal dingen doen:

  1. De absoluutheid ter discussie stellen,
  2. Als ik hierop aansla, nagaan wat het in mij is dat ik hierop aansla, dit nader onderzoeken en transformeren,
  3. Mij ervan bewust zijn wat dit met mij doet en dit bij de ander, de arts, laten, zodanig dat dit soort uitspraken mij niet meer raken, ik uit de stress en angst wegblijf en ik mijn weg hierin kan volgen.

Nb: mijn hartconditie is weer zo goed als daarvoor, mijn hart is misschien wel sterker om het leven makkelijker/beter aan te kunnen en ik ben nauwelijks ziek geweest van de chemo.

(*) Hans C. Moolenburgh sr. - een van Nederlands meest vooraanstaande artsen op het gebied van complementaire kankerbehandeling – schreef er in zijn boek ‘U kunt meer dan u denkt, aanvullende maatregelen om kanker te helpen voorkomen en genezen’ ook een aantal passende reacties over op hoe dit bij de arts te laten. >> Top

#07 Relatie psyche - ziektebeeld

Na de diagnose AL Amyloïdose, 5 jaar geleden, dacht ik nog dat dit ziektebeeld een puur fysiologische/biochemische oorzaak had. In de Westerse geneeskunde wordt vooralsnog aangenomen dat een plasmacelkanker de veroorzaker van dit ziektebeeld is. Wat opvalt is dat tegelijkertijd nog onbekend is wat nou die plasmacelkanker veroorzaakt en wat de precieze oorzaak van de AL Amyloïdose is.

Diep van binnen wist en voelde ik dat dit ziektebeeld mij iets duidelijk wilde maken. In mijn ont-dekkingstocht naar antwoorden en inzichten vond ik steeds meer - ook wetenschappelijk onderbouwd - ‘bewijs’ van de rol van de psyche. Er bestaat klaarblijkelijk een relatie tussen een ziektebeeld, de psyche en trauma. Lees ook het blog De psychosomatiek van mijn voorbije aandoeningen.

Anouk Bindels spreekt in podcast 105 ‘De wijsheid van trauma’ van The Truemanshow vanuit haar ervaringen en stipt meerdere interessante zaken aan die inspirerend en helpend kunnen zijn om zo’n ziekteproces te doorleven.

De uitspraak van de arts “deze ziekte is ongeneeslijk, je zult uiteindelijk aan deze ziekte bezwijken" zou in mijn lijf en hoofd kunnen gaan zitten en een eigen leven kunnen gaan leiden. Wat kan leiden tot angst (lijden) en een negatieve zelf-vervullende denkwijze, waarvan bekend is dat dit herstel en de gezondheid niet ten goede komt. Zo’n uitspraak is voor mij als een nocebo.

Ik hecht meer waarde aan een vorm van placebo, het placebo-effect, dat tot een positieve(re) denkwijze en set van overtuigingen leidt (kortom: een positief psychisch effect). Daartoe moest ik wel bewustwording op mijn (on)bewuste beleving (gedachten, gevoel en overtuigingen) krijgen, en dat had ik er voor over. Daar lag mijn invloed op hoe ik door dit proces kwam. >> Top

#08 AL Amyloïdose en voorkeursorgaan

Met betrekking tot de oorzaak van AL Amyloïdose tasten de medici nog in het duister. Er zijn ideeën en vermoedens wat het begin van die ziekte is, maar was destijds (is?) nog niet eenduidig aangetoond noch vastgesteld.

Hematoloog/internist en AL Amyloïdose expert Dr. Minnema van het UMC zei op de patiëntendag in maart 2019 iets opmerkelijks: “het lijkt soms alsof amyloid fibrillen een voorkeur voor één specifiek orgaan hebben”.

In mijn geval het hart. Het hart staat voor mij o.a. voor: écht leven, de zetel van de Ziel, liefde, vreugde en passie. Vandaar ook het gezegde ‘met hart en Ziel’. De uitspraak van Dr. Minnema en de diagnose dat 'mijn hart was aangedaan’ door deze amyloids heb ik destijds beschouwd als een impuls om eens wat verder te kijken. Heb ik passie en vreugde in mijn leven? Doe ik wat ik doe met hart en Ziel? Houd ik wel van mezelf?

Voor mij waren dit helpende vragen met confronterende antwoorden. Eigenlijk wist ik dit al. Ik kreeg hierdoor wel een hernieuwde impuls om aan deze thema’s aandacht te geven.

Ik mag:

  1. mijn hart meer openen,
  2. meer liefde, vreugde en passie toelaten en uiten,
  3. meer van mij houden,
  4. mij meer bewust zijn van mijn gevoel en daarna handelen.

Zo opende die ene uitspraak van Dr. Minnema een deur die ik lang gesloten heb gehouden en kon ik de wereld achter die deur verkennen. >> Top

#09 Spreekwoorden als perspectief

Er zijn vele gezegden en spreekwoorden die een kern van waarheid bevatten. Zo ging ik n.a.v. de diagnose “U lijdt aan cardiale AL Amyloidose” op zoek naar spreekwoorden en gezegden die te maken hebben met hart en bloed en ik vond er verscheidende, met hun betekenis:

Hart

  1. Van je hart geen steen maken,
  2. Je hart verliezen,
  3. Met hart en ziel,
  4. Dat is een pak van mijn hart,
  5. Je hart uitstorten.

Bloed

  1. Met bloed, zweet en tranen,
  2. Dat kost hartenbloed,
  3. Het bloed spreekt,
  4. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Door de betekenis tot mij te laten doordringen en zo’n spreekwoord te vertalen naar een reflectieve vraag, opent als het ware een deur naar diepere lagen, van bewustwording, in mijzelf. Ook al lijkt deze manier soms wat vergezocht, dit soort spreekwoorden en gezegden bevatten een kern van waarheid. Voor mij zijn het nieuwe en andere perspectieven om naar het ziektebeeld i.r.t. mijzelf en hoe ik ermee om ga te kijken. Om van lijden naar leiden te bewegen.

Zoals al eerder geschreven, staat het hart voor mij ook voor: écht leven, de zetel van de Ziel, liefde, vreugde en passie.

Een paar voorbeelden van introspectieve vragen:

  1. In hoeverre onderdruk ik mijn eigen gevoelens en ‘stapel’ ik deze op?
  2. Hoor en volg ik de roep van mijn hart?
  3. Houd ik wel van mezelf? Kan ik voor de spiegel zeggen “ik hou van je”, op zo’n manier dat ik het geloof?
  4. Wat doe ik met hart en Ziel en wat niet?

Zo wilde ik altijd het spreekwoordelijke ‘beste jongetje van de klas zijn’. Dit was eigenlijk een onbewuste overdreven uiting van perfectionisme en bewijsdrang. Een schreeuw om aandacht en erkenning naar de bevestiging ‘ik ben goed genoeg’.

“Zie mij, zie mij” en dat raakt weer aan het thema eigenwaarde (zelfafwijzing en zelfafkeuring) i.r.t. tot dit ziektebeeld waar ik het eerder over heb gehad. Voor mij ligt hierin een grote kern van waarheid, waarmee ik invloed heb op het verloop en op herstel. Dit alles heeft mij ook enorm geholpen mijn focus te verleggen van antwoorden zoeken in de buitenwereld naar antwoorden vinden in mijn binnenwereld. >> Top

#10 Systemen

Ik bezoek 1-2 keer per jaar een holistisch werkende arts die is gespecialiseerd in Westerse en Traditionele Chinese geneeskunde, orthomoleculair, homeopathie en elektro-acupunctuur (niets met naalden). De behandelingen van deze arts zijn erop gericht om mijn lichaam optimaal in conditie te houden en het proces te ondersteunen door o.a.:

  1. toxines, gifstoffen en medicijnresten uit mijn lichaam af te voeren,
  2. het beoogde effect van de medicijnen en de behandeling te versterken en de bijwerkingen te minimaliseren.

Deze arts gaat uit van de volgende 4 systemen die samenwerken:

  1. Het fysiologische / biochemische systeem,
  2. Het psyche systeem,
  3. Het energiesysteem,
  4. Het aura-systeem.

Alle systemen zijn gelijkwaardig en werken samen. Een verstoring in het ene systeem werkt door in het andere systeem. Zo ook werkt het aanpakken/oplossen van een verstoring – herstellen van het evenwicht – in het ene systeem ook door in de andere systemen. Verander je hier iets dan gebeurt daar ook iets. Een verstoring zit eigenlijk nooit in het aura systeem, de aura volgt de andere systemen.

De kracht van het effect van een behandeling is afhankelijk van of de juist onderliggende oorzaak wordt gevonden (in één of meerdere systemen) en vervolgens of deze ook op de juiste manier wordt behandeld. Dus het is van groot belang om te onderzoeken 'wat is de kip en wat is het ei'.

Bij een van de bloedcontrole enige tijd geleden was mijn nierfunctie goed, terwijl uit controle bij deze arts mijn nier/blaasenergie verstoort bleek te zijn. Dit is toen behandeld. De 5 elementen leer vanuit de Traditional Chinese Medicin zegt hier kort over: een stoornis in de energiesysteem van de nieren/blaas kan leiden tot algemene angsten, financiële angsten, neerslachtigheid, perfectionisme, het niet los kunnen laten e.d. Thema’s die mij niet vreemd zijn en waar ik al aan werkte. Zo kwamen voor mij fysiologie, energie en psyche samen. >> Top

#11 Ongeneeslijk en geneeslijk tegelijkertijd

Een gedachtespinsel naar aanleiding van een gedachte-experiment 'Schrödingers cat'.

Deze ongewone titel van een gedachte-experiment uit 1935 waarvoor Erwin Schrödinger – wetenschapper in kwantummechanica - de nobelprijs kreeg, lijkt een onverenigbare tegenstrijdigheid te bevatten. Het gedachte-experiment komt er op neer dat een kat met een flacon gifgas en een buisje radioactief materiaal in een doos wordt opgesloten. Totdat de doos wordt geopend, kan de kat zowel levend als dood zijn.

Hierop kreeg ik de associatie dat ingeval van ongeneeslijk ziek-zijn, je pas echt weet of die ziekte ongeneeslijk is of niet, als de patiënt komt te overlijden of niet. Tot die tijd bestaan de twee toestanden ongeneeslijk en geneeslijk tegelijkertijd en naast elkaar.

Dit bijna absurde gedachtespinsel heeft voor mij iets betrekkelijks, iets relativerends. Het verzacht en geeft hoop. Mogelijk maakt het de boodschap "u bent ongeneeslijk ziek" draaglijker en mobiliseert het een kracht, een levenskracht. Misschien activeert het zelfs de nieuwsgierigheid om te onderzoeken hoe je het zelf-genezend vermogen van je lichaam kunt stimuleren of hoe je jezelf kunt genezen. Er zijn ruim voldoende voorbeelden te vinden die dit beschrijven.

Hoop is een emotie met meerdere kanten. Enerzijds geeft het zoiets aan als de erkenning dat je geen meer invloed hebt. Anderzijds voelt het fijn. Alsof er toch nog licht zou kunnen gaan schijnen. Hoop vraagt je om je controle op te geven, maar niet je leiding. Voor mij zit hoop in deze context tussen opgeven en doorzetten. De overgave aan het leven, de kracht om door te gaan, nieuwsgierig te zijn naar andere en nieuwe perspectieven.

Dit perspectief kan voor de een wel verlichting en/of een uitkomst brengen en voor een ander niet. Hier spelen namelijk ook andere dingen mee. Met dit perspectief zoom ik in op één aspect van invloed. Zoals je ook in de andere posts hebt kunnen lezen bestaat invloed voor mij uit meerdere facetten. >> Top

#12 De E van Energiewerk

In Duitsland iets ten oosten van Stuttgard is in een bosrijke omgeving het '3E Gesundheitszentrum' gelegen. Dit centrum biedt al 20 jaar een holistische kankertherapie met hun 3E-programma.

Deze 3E's staan voor:

  1. Ernáhrung, oftewel: voeding,
  2. Entgiftung, oftewel: detox,
  3. Energiearbeit, oftewel: energiewerk.

Energiewerk wordt ook een mentale herschikking genoemd en dit programma bestaat uit 11 onderdelen die gaan over:

  1. drie grote vragen,
  2. stress beheersen,
  3. vertrouwen in herstel,
  4. positieve focus,
  5. zelfgenezend vermogen,
  6. eigenwaarde, zelfliefde en vergeving,
  7. mentale saboteurs en blokkades,
  8. een nieuwe betekenis aan kanker geven,
  9. evolueren van slachtoffer tot beïnvloeder,
  10. vertrouwen op innerlijke voelsprieten,
  11. buitengewoon dagboek.

Onderdeel 1 begint met drie grote vragen:

  1. wat veroorzaakte uw kanker? Kanker heeft altijd een verhaal,
  2. wie ben je echt? Wat geeft jouw leven zin en betekenis?,
  3. wat zou nu in je leven moeten komen?

Interessante vragen om eens verder op in te zoomen. >> Top

#13 Gezien - Gehoord - Gesteund

Ik ga er vanuit dat ieder mens zich oké wil voelen. Voor mij is dit wel zo en ik heb mij geregeld niet oké gevoeld. Ik liet mijn oké-gevoel van anderen en factoren buiten mijzelf afhangen met als gevolg dat ik mij vaak niet gezien, gehoord of gesteund voelde. Ik werd geraakt, getriggerd in mijn eigenwaarde- en zelfdevaluatie-thema, maar dat had ik destijds nog niet door. Et voila, de slachtofferrol “ik ben niet goed genoeg” loert om de hoek.

Toen werd ik geconfronteerd met de AL Amyloïdose en viel veel buiten mij weg. Ook contacten die ik anders had ingeschat, wat ook weer iets over mijn onuitgesproken verwachtingen – naar anderen – zegt.

Mensen hebben hun eigen motivatie om geen contact te houden of te zoeken. Sommigen weten zich geen houding te geven of om te gaan met iemand die levensbedreigend ziek is (geweest). Anderen gaan door met hun eigen leven. Wat ook meespeelt is dat elk mens op een eigen manier zich ontwikkeld en groeit, waardoor je uit elkaar kunt groeien. Los van de reden, het effect hiervan op mij was dat ik mij niet gezien noch gesteund voelde, terwijl ik wel die behoefte had. Gelukkig zijn er ook mensen die mij niet teleurstelden en wel trouw bleven steunen. In hoe ik dit zo opschrijf blijkt ook weer ‘de slachtofferrol’.

Zoals je in de vorige post hebt kunnen lezen, wordt kanker door iets veroorzaakt, het heeft een eigen verhaal. Er zijn serieuze - wetenschappelijke - bronnen die een relatie met de psyche beschrijven en in het geval van AL Amyloïdose het thema ‘eigenwaarde-inbreuk’ noemen en ‘gevoelsmatig niet bij de groep horen’. Die laatste is weer dat ‘ik ben niet oké, ik voldoe niet gevoel’.

De AL Amyloïdose heb ik vrijwel vanaf het begin omarmt, ik voelde ergens in mij dat het mij iets wilde duidelijk maken. Onderzoek naar andere perspectieven en #schaduwwerk hebben mij veel gebracht. Dit zijn eigenlijk allemaal dingen die onder de punten 1-11 van de E van Energiewerk in de vorige post staan genoemd. >> Top

#14 Voorbereiding op de chemo

Gedurende de immunokuur kreeg ik ook eenmaal per week Dexamthason, als oppepper voor de behandeling. Met recht is het een oppepper. Als ik die tablet ’s morgens om 9.00 uur innam, kon je de klok er op gelijk zetten dat ik ’s middags om 16.00 uur barstte van de energie. Ik voelde me dan net zo’n Duracell konijntje, onstopbaar, ik bleef maar doorgaan, en doorgaan. Tot om 3.00 uur ’s nachts het batterijtje leeg was en ik instortte. Dan had ik twee dagen nodig om weer een beetje bij te komen.

Al met al heb ik buiten deze DEX-dagen 'te' weinig gedaan aan mijn conditie en kracht met als gevolg dat mijn spierkracht en conditie behoorlijk minder waren na de immunokuur. Toen ik begreep dat voor een chemo over het algemeen geldt ‘hoe sterker erin hoe sterker eruit’, ben ik als voorbereiding op de Chemo en stamceltransplantatie (STC) intensief aan mijn kracht en conditie gaan werken. Dit was ook nodig om aan de threshold van 45% LVEF (kort: hartfunctie) te voldoen en dat is gelukt.

De chemo met hoge dosis Melfalan heb ik nagenoeg probleemloos doorgemaakt. Ondanks de dagelijkse oefeningen en 15 minuten op de hometrainer tijdens de 3 weken all inclusive in het Erasmus MC waren daarna mijn energie, conditie en kracht sterk verminderd.

Nu 6 jaar later fiets ik meerdere keren per week anderhalf uur en roei ik tweemaal per week een half uur op een roeiapparaat. Door 2 maal per week bij een fysiotherapeut oefeningen en conditie/krachttraining en het nodige thuis zelf te doen heb ik mijn conditie weer redelijk goed kunnen opbouwen. Ik merk wel dat ik het moet bijhouden. >> Top

#15 Angst voor de dood of angst voor het leven 1#2

“O, God! Ik ben niet echt dood … of wel? Ik bedoel, mijn lichaam is dood … ik zie het onder me …. Maar ik zweef … ik zie mijn lichaam onder mij op het ziekenhuisbed liggen. Iedereen om me heen denkt dat ik dood ben, maar dat is niet zo. Ik wil roepen: “Hé, ik ben niet echt dood!”. Dit is zo ongelooflijk … de verpleegsters trekken een laken over mijn hoofd … mensen die ik ken huilen. Ik ben zogenaamd dood, maar ik leef nog steeds! Het is vreemd, want mijn lichaam is absoluut dood, terwijl ik erboven zweef. “Ik leef!”.

Dit is de eerste alinea van casus 1 uit het boek ‘Zielenreis, het bestaan tussen levens in’ van Dr. Michael Newton (1931). Hij beschrijft in dit boek enkele van zijn ervaringen als regressie- en hypnotherapeut.

Ergens gedurende het ziek-zijn-proces heb ik een vergelijkbare ervaring gehad. Met dat verschil dat ik rechts achter mij een intense aanwezigheid - een grote engel - voelde. Deze aanwezigheid voelde heel bekend en vertrouwd en liet mij me kortstondig ‘thuis’ voelen, een intens en oneindig gevoel van zijn. “Marcel, ga je mee of wil je blijven?”. “Als ik blijf, heb ik dan veel ongemakken?” vroeg ik nog. “Ongemakken zullen er altijd zijn, ze zullen meevallen”. Maar dat was al niet meer relevant, ik wist dat ik terug in mijn lichaam zou gaan, ik zou blijven. “Ik kies ervoor te blijven, ik kies voor het leven”. En toen was deze aanwezigheid zo plots als hij was verschenen weer verdwenen.

Sinds mijn jeugd is de dood nooit een eindstation geweest, ik weet dat ik Ziel ben en dat er meer is dan het fysiek waarneembare. En toch werd met de diagnose en wat er allemaal bij werd verteld bij mij de angst voor de dood enorm getriggerd. Klaarblijkelijk is het accepteren van de sterfelijkheid van je lichaam een dingetje. Het mooie is dat naast het mentaal weten ‘dat er meer is’, ik er nu een gevoelservaring – een kernervaring – naast kan zetten.

Dat de dood niet het einde is - dat er meer is na de dood - is ook onderzocht en onderbouwd door de Nederlandse cardioloog en onderzoeker Dr. Pim van Lommel (1943). Met zijn boek ‘Eindeloos bewustzijn, een wetenschappelijke visie op bijna dood-ervaring’ kreeg hij wereldwijde bekendheid. Met zijn wetenschappelijke visie maakt(e) Van Lommel veel los. >> Top

#16 Angst voor de dood of angst voor het leven 2#2

Deel 2 van deze post wordt anders dan ik dacht. Ik merk dat er in mij iets is veranderd, ik krijg er geen energie meer van, ik mis mijn enthousiasme en plezier om te blijven schrijven.

Het ziektebeeld, vooral andere perspectieven hierop, en het doorgemaakte proces hebben mij heel veel laten zien, met name over de invloed die ik als mens heb op het verloop van zo’n proces en mijn - zelfgenezend - vermogen. Ik wil mijn aandacht en energie nu op andere gebieden van het leven richten.

Nu ik dit zo schrijf, krijg ik een beeld van twee uiterste die precies in het midden samen komen, als twee zijwegen van een hoofdweg. Aan de ene kant angst voor de dood en aan de andere kant angst voor het leven. Twee kanten, beiden gebaseerd op angst. Dit voelt als ‘stilstand’ en ‘vastzitten’, terwijl voor bewustwording en groei juist beweging nodig is.

In het punt waarin deze twee uitersten samenkomen, ligt voor mij levenskracht en vertrouwen, het vermogen om mee te bewegen en om te gaan met wat het leven op mijn pad brengt. Ik kies voor mezelf en het vervolgen van mijn pad. >> Top

#17 Heeft ziek-zijn en een ziekte-proces een bedoeling?

Deze vraag kan ik alleen maar voor mijzelf beantwoord.  Of het de bedoeling was, weet ik niet. Het ziekteproces heeft wel tot gevolg gehad dat ik mijn leven vanuit andere kernwaarden inricht en dat ik meer en meer leiderschap over mijn leven neem. Ik ben geïncarneerd met een bedoeling. Onderdeel daarvan voor mij is erkennen en mezelf bevrijden van dat wat ik niet ben. Dit ziek-zijn en ziek-zijn-proces heeft daarin een waardevolle rol in vervuld. Mogelijk of waarschijnlijk heb ik eerdere signalen gemist of genegeerd en had dit ook zonder dit proces gekund. Hoe dan ook, voor mij was het een waardevolle ervaring die me dichter bij mezelf heeft gebracht.

In "De sleutel to zelfbevrijding" schrijft Beerlandt over de kernoorzaak: 'Als een rups die nog geen zin heeft zich om te vormen tot vlinder, zo glijd jij langzaam verder. Voel je je alleen? Dan is dit vooral om de partner binnenin jezelf te vormen, zodat je in harmonie tot jezelf komt'.

Bij kernoplossing schrijft zij; 'Deze aandoening vraagt om ERKENNING van het leven zelf. Een durven doorduwen van je inhoud. Breek los uit de vastzittende structuren en doe vanuit de kerncentrale in jezelf met kracht wat je voelt te moeten doen'. >> Top

#18 New German Medicine®

Na de immuno- en chemokuur had ik het met vrienden over hoe ik anders tegen de ziekte, mijn herstel en genezing ben gaan aankijken. Van een van hen kreeg ik de tip "misschien kun je eens kijken naar de biologische natuurwetten, ik denk dat dit je wel aanspreekt". Kort daarna kreeg ik van een relatie dezelfde suggestie. Toch duurde het nog bijna 2 jaar voor ik mij deze suggesties herinnerde en ik erna ging kijken. En toen, ging er een hele nieuwe wereld voor mij open en besloot ik mij erin te verdiepen.

De New German Medicine® die in de volksmond ook bekend staat als De Germaanse Geneeskunde en De Biologische Natuurwetten is een zienswijze op ziekten die door Dr. Hamer is ontdekt. Het vermoeden van een relatie tussen de geest (psyche) en het lichaam bestond op dat moment al. Meerdere studies hadden al aangetoond dat aan allerlei ziektes een traumatische gebeurtenis voorafgaat.

Naar aanleiding van een levensveranderende gebeurtenis, kreeg Hamer een ingeving. Die ingeving leidde ertoe dat hij de hypothese volgde dat alle lichaamsprocessen door de hersenen worden geregeld en aangestuurd. Hij analyseerde de hersenscans van zijn patiënten en vergeleek deze met hun medische gegevens. Hij ontdekte daarbij dat elke ziekte wordt aangestuurd vanuit zijn eigen specifieke controlegebiedje in de hersenen en dat dit verbonden is aan een heel specifieke, identificeerbare ‘conflictschok’. Deze conflictschok kon hij relateren aan een specifiek thema (psyche), een specifiek kiemblad en een biologisch programma wat het lichaam volgt om het op die specifieke plaats sterker te maken ten behoeve van het behoud van de soort.

Hamer onderzocht en onderbouwde zijn hypothese grondig en kwam tot de 5 biologische wetten en een schematische weergave van het procesverloop van de ziekte waarin een conflictactieve of stress fase en een herstelfase worden weergegeven. Wat opvalt is dat de symptomen behorende bij de herstelfase door de reguliere zienswijze vaak worden betiteld als symptomen van de ziekte die resulteren in een diagnose. Saillant detail, een diagnose kan ook als conflictschok worden ervaren.

Deze theorie/zienswijze gaat mijns inziens uit van de intelligentie en het zelfgenezend vermogen van het lichaam, maar sluit medisch ingrijpen niet uit. Ook wordt deze zienswijze momenteel nog niet breed erkend, ondanks tientallen verificaties door onafhankelijke artsen en professionele genootschappen. Ondertussen neemt de belangstelling voor deze theorie/zienswijze toe. Op Internet is veel informatie over deze theorie/zienswijze te vinden.

Als ik kijk naar de betrokken weefsel en organen bij de aandoeningen die ik gediagnosticeerd kreeg, zijn deze allemaal te herleiden tot het Nieuw Mesoderm Kiemblad. Het overkoepelende thema van dit kiemblad betreft de zogenaamde Eigenwaarde-Inbreuk conflicten en allerlei varianten daarvan. Ik noem wat voorbeelden van overtuigingen: 'Ik ben niet goed genoeg', 'ik ben niks waard', 'ik ben het niet waard', 'ik kan dit niet', 'ik voldoe niet', ik mag er niet zijn', 'ik laat mezelf in de kou staan', ....... . Kortom, allerlei inbreuken op de eigenwaarde.

Ongeveer driekwart jaar voorafgaand aan de diagnose en het ziekte- en behandelproces waar ik doorheen ben gegaan, is er inderdaad een impactvolle gebeurtenis geweest die ik als overweldigend heb ervaren; het schokmoment. Wat was er gebeurd? Ik werkte destijds als zzp'er - naar grote tevredenheid van mijn opdrachtgevers - al ruim een decennia in het Hbo-onderwijs. Totdat ik ineens zonder aankondiging of dialoog via via opzij werd geschoven. "We willen je niet meer". Dat ik/mijn psyche dit (on)bewust als één of meerdere van bovengenoemde overtuigingen heeft ervaren, kan ik mij goed voorstellen. Vooral om waarderingzoekend gedrag mij niet onbekend was.

Meenemende dat: 

  • de reguliere zorg nog geen enkel idee heeft wat bijvoorbeeld van Amyloïdose de eigenlijke grondoorzaak is,
  • het feit dat mijn hart volledig is hersteld,
  • ik het verbonden thema als een rode draad in mijn leven herken,

vind ik in de GNM zienswijze een logische en begrijpbare verklaring. Weliswaar vind ik het thema wat algemeen, het was wel een perspectief waarmee ik naar mezelf kon kijken. Tegelijkertijd blijven nog vele vragen onbeantwoord. Daarop ga ik in enkele andere blogs verder in. >> Top

#19 Diamant

In deze blog heb ik verschillende perspectieven genoemd die mij hebben door dit ziekteproces en bij mijn herstel en genezing hebben geholpen. Wat ik wel wil benadrukken is dat ik geen enkel perspectief als de waarheid beschouw. Ook de reguliere zienswijze niet, die laat ook nog allerlei vragen onbeantwoord. 

Hoe ik er tegenaan kijk is als een diamant. Elk facet vertegenwoordigd een facet - een zienswijze - om naar een ziekte, aandoening of ziekteproces te kijken. Ongetwijfeld zijn er facetten die ik nog niet gezien heb. Wat ik wel ervaar is dat ik centraal sta in dit proces en dat er een psychologische en spirituele component een essentiële rol vervullen. Hierop ga ik in enkele andere blogs verder in. >> Top

#20 Tot slot

Er is nog veel meer over mijn ervaringen in dit transformatieproces te delen. Het kan zijn dat het lezen van deze blogs een en ander losmaakt of vragen oproept. Als je vragen hebt of als je een keer wilt klankborden, neem dan gerust contact met mij op.

Totemdier de Dragonfly (afbeelding) is een krachtig symbool dat staat voor verandering, transformatie, aanpassingsvermogen en zelfrealisatie. >> Top