Van Weerstand naar Acceptatie en Leiderschap

Weerstand lijkt mij soms ervan te weerhouden om te doen wat ik voel te willen of 'moeten' doen.

Geregeld loop ik vast om gevolg aan een ingeving te geven of om te doen wat ik voel te willen doen. Met als gevolg dat ik dus niets doe. En dat 'niet(s)-doen' frustreert me enorm. Om hierin meer bewustwording te krijgen, channelde ik erover.

"Waarde Engel van de Spirituele Psychologie, ik merk dat ik te vaak geen gehoor geef aan een ingeving of een (harts)gevoel iets te gaan doen. Op die momenten weersta ik een gevoel waarvan ik weet dat het belangrijk is. Wat kun je over weerstand zeggen en wat kun je over weerstand zeggen specifiek in of bij mij?"

Weerstand is een lastig iets voor mensen, vooral om dat het niet wordt begrepen. Vaak wordt het vergeleken met een obstakel dat in de weg staat, maar ook als er geen obstakels in de weg staan, kan er sprake zijn van weerstand.

Neem bijvoorbeeld een rotsblok met een vlakke ondergrond die is gelegen op zand. Als je dat rotsblok wilt verplaatsen, moet je en op de goede plaats duwen of aan de goede kant trekken en je moet voldoende kracht inzetten om het rotsblok te verplaatsen. Het contactvlak tussen het rotsblok en de ondergrond geeft zogenaamde weerstand. Maar, eigenlijk klopt dit niet. De aarde duwt tegen het rotsblok of anders gezegd trekt aan het rotsblok en het rotsblok duwt op de aarde. Ik voel je twijfel en weerstand dit te accepteren, hoe kan de aarde nu tegen het rotsblok duwen? Hoe dan ook de aarde en het rotsblok oefenen een kracht op elkaar uit. De kracht van aantrekking en die moet overwonnen worden middels een grotere kracht, om het rotsblok van zijn plaats te krijgen. Kijk nog maar eens naar de universele wetten.

Het gaat dus om een kracht groter dan de aantrekkingskracht tussen de ondergrond, de aarde en het rotsblok. Als die kracht kleiner is, kun je het rotsblok niet verplaatsen. Als de aantrekkingskracht lager is, bijvoorbeeld ten gevolge van een andere ondergrond, is er ook veel minder kracht nodig om het rotsblok te verplaatsen.

Neem nu in plaats van een rotsblok een emotie de beweging die je wilt maken verhinderd, geldt dit dan ook, is er dan ook een krachtenevenwicht wat overwonnen moet worden? In het eerste voorbeeld is er sprake van weerstand met betrekking tot materie en in het tweede voorbeeld is er sprake van vormloos en onstoffelijk. In het eerste voorbeeld is er een fysieke kracht nodig om beweging te creëren, in het tweede voorbeeld niet. Dan is een andere kracht nodig, de kracht van intentie, passie en daadkracht.

Nu snap je waarom het beter is om over aantrekkingskrachten te spreken. Je zendt iets uit dat iets aantrekt. Hiermee overstijg je de associaties van het woord weerstand. Je merkt ook dat dit gelijk een andere energie teweeg brengt. En, je ziet waar je invloed ligt op wat jij als weerstand ervaart.

Je kunt kijken naar wat je uitzend en je kunt kijken naar wat je aantrekt. Al is het risico dat dit een hoofdexercitie wordt en dat is juist wat je niet wilt, die wil je namelijk doorbreken. Hoe er dan mee om te gaan? En het antwoord hierop weet je al en je past het nu al toe.

Je had de neiging en hebt die eigenlijk nog steeds om ervan weg te bewegen, van die weerstand. Dat is wat jij afleiding, uitstellen, en gebrek aan vertrouwen noemt. Je wijt het aan die ingesleten gedragingen, maar die gedragingen zijn niet de oorzaak, noch het probleem. Dat is slechts de vorm waarin jouw weerstand tot uitdrukking komt. Je legt het – de oorzaak en de schuld – zogezegd buiten jezelf en voelt je slachtoffer van je gedrag. Jij ervaart dit als FALEN. Dit heb jij er onterecht van gemaakt. Je hebt dit zelf onbewust zo gelabeld en dit trekt bepaalde ervaringen aan, totdat je dat mechanisme – de illusie van je gedachten – ontmaskerd.

Je weet dondersgoed dat alles wat je van jezelf buiten jezelf legt en alles wat je buiten je zelf zoekt, je voorbij gaat aan je eigen vermogens. En dat is de intentie die in weerstand ligt, je eigen vermogens inzetten. Het gaat dus geenszins om de erkenning dat je niet doet wat je wordt ingegeven of wat je voelt dat je wilt doen. Het gaat om de erkenning dat je bang bent voor je eigen vermogens. Dit had je niet verwacht hè!? Voel je dat er nu iets beweegt in jou, dat er iets draait in je energie? Het is geen probleem meer hè?

Acceptatie is gelijk aan het nemen van eigenaarschap en vraagt om het tonen van verantwoordelijkheid, commitment en leiderschap 

In plaats van weg te bewegen van dat gevoel  - de emotie - van weerstand en de bijhorende emoties die het oproep, beweeg er naar toe, in die zin dat het er mag zijn. Immers, het is er. Je hoeft niet meer te onderzoeken waar dit vandaan komt, het zijn wat residuen van oude ervaringen die nu boven komen drijven. Er is niets wat je in de weg staat, je staat alleen jezelf in de weg. Je hoeft nergens doorheen te breken of omheen te bewegen, want er is niets om doorheen te breken of omheen te bewegen.

Of dit altijd voor iedereen hetzelfde geldt? Nee, elk mens is in zekere zin uniek. Het mechanisme is voor iedereen hetzelfde. Wat het verschil maakt is wat iemand al aan schaduwwerk heeft gedaan.

Nogmaals, nu doe je het toch ook, je schrijft met mij en je ziet hoe het gaat en je voelt hoe het voelt. 

Dus, om dit voor nu af te sluiten, erken je gevoelens in plaats van deze te ontkennen, doe wat je voelt te willen doen en blijf gewaar en opmerkzaam wat er in jou beweegt aan gevoelens, emoties en gedachten. 

Je vriend S.